هفته مد نیویورک به پایان رسید و نمایش بسیاری از خانه‌های مد همچنان نقل محافل و مجلات مد زیبایی‌ است. در این رویداد، که یکی از چهار هفته مد است که هر سال برگزار می‌شود، علاوه بر اینکه شاهد بازگشت برندهایی مانند رالف لورن و ۳.۱ فیلیپ لیم (3.1 Phillip Lim) بودیم، اولین حضور طراحان برجسته‌ای مانند گریس لینگ و بیشمه کرومارتی، برنده مسابقه «پروژه رانوی: همه ستاره‌ها» (Project Runway: all star)، را نیز در این هفته شاهد بودیم.

سی‌ان‌ان در گزارش مفصلی لحظات برجسته هفته مد نیویورک را بررسی کرده است که در ادامه آن را خواهید خواند.

برنامه فشرده نمایش‌ مجموعه‌های بهار/تابستان ۲۰۲۴ نیویورک رسما از روز جمعه ۸ سپتامبر با نمایش مجموعه خانه مد هلموت لانگ آغاز شد که پس از سال‌ها که بدون کارگردان خلاق اداره شده بود، اکنون با طرح‌های پیتر دو، طراح برجسته ویتنامی‌تبار، این فرصت را پیدا کرد که این برند کمینه‌گرا (مینیمالیستی) دهه ۹۰ را برای نسل جدید بازتفسیر کند.

اما یک شب قبل از اینکه هلموت لانگ رسما هفته مد را افتتاح کند، برند کوچ با حضور افراد مشهوری از جمله جنیفر لوپز و لیل ناس ایکس در فضای داخلی زیبای مرمری کتابخانه عمومی نیویورک در پارک برایانت نقطه‌عطفی را جشن گرفت.

در این نمایش، که شامل اعتراض غیرمنتظره حامیان حقوق حیوانات روی صحنه نمایش بود، دهمین سالگرد کار استوارت وورس در مقام طراح ارشد این برند جشن گرفته شد. به این مناسبت، طراح بریتانیایی از طریق ایمیلی به سی‌ان‌ان گفت که کت و شلوارهای بزرگ و کاپشن‌های مشکی بزرگ قهوه‌ای و سبز، پیراهن‌های بلند و بدن‌نما، برداشتی مهیج و برجسته از چیزی است که او آن را «ضروریات آمریکایی» می‌خواند.

قدرت ستاره

نمایش‌های این هفته در سراسر شهر پراکنده بود: از سرزمین خیالی باغ زنانه در نمایش کولینا استرادا که در مزرعه‌ای روی پشت بامی در بروکلین برگزار شد تا نمایش‌های چند لایه و جواهرات طلای مجسمه‌گونه پرابال گورونگ در جزیره روزولت؛ رویدادی که شرکت‌کنندگانی چون پادما لاکشمی، نویسنده و مدل و هنرپیشه هندی-بریتانیایی، آکوافینا، هنرپیشه و رپر آمریکایی، ونوس ویلیامز، تنیس‌باز آمریکایی، و مدی زیگلر، هنرپیشه و رقصنده آمریکایی با وجود باران و ترن هوایی (تراموا) جزیره شهامت حضور در آن را داشتند.

در خیابان پارک، خانه مد پرونزا اسکولر (Proenza Schouler) در حالی میزبان افرادی چون ریچل سنت، هنرپیشه و کمدین آمریکایی، آیو ادبیری، کمدین آمریکایی، و سوفیا ریچی گرینج، چهره اجتماعی، بود که افرادی چون استفانی شو، هنرپیشه آمریکایی، هیلی ویلیامز، خواننده گروه پارامور، کید لاروی، خواننده استرالیایی، و کتی هیلتون، طراح مد و چهره اجتماعی، در نمایش فیلیپ لیم در شهر چینی‌ها حضور داشتند.

نمایش کریستین سیریانو و رالف لورن از پرستاره‌ترین رویدادهای این هفته بودند.

در ردیف اول نمایش کریستین سیریانو، که جشن پانزدهمین نمایش این خانه مد نیز بود، ستاره‌هایی چون جانت جکسون، خواننده آمریکایی، لورا لینی و لاورن کاکس، هنرپیشه‌های آمریکایی، و کشا و آوریل لاوین، خواننده‌های آمریکایی، حضور داشتند.

هنرپیشه‌هایی چون دایان کیتون، جولیان مور، جیمز مارسدن، آماندا سیفرید، کری راسل، گابریل یونیون، و جنیفر لوپز فقط تعدادی از مهمانان مشهور نمایش رالف لورن بودند. رالف لورن از سال ۲۰۱۹ در نمایش‌های مد نیویورک شرکت نکرده بود.

این رویداد خوشامدگویی به بازگشت لورن بود، چنان‌که او در مهمانی شام پس از نمایش به سی‌ان‌ان گفت: «من همیشه در نیویورک هستم؛ من اینجا بزرگ شده‌ام.» او اضافه کرد که در این شهر همیشه چیزهای جدیدی را جشن می‌گیرند و به همین دلیل، نمایش او را آنا اوِرز، چهره جدیدترین کیف دستی رالف لورن به نام «آر ال ۸۸۸» (RL 888)، افتتاح کرد.

در همین حال، کریستی ترلینگتون، سوپرمدل، نمایش را در پیراهن شب طلایی با دنباله‌ای بسیار بلند به پایان رساند که در طول تمرین، ناتالیا وودیانوا- که پشت ترلینگتون راه می‌رفت- روی آن پا گذاشت و لحظات دشواری برای او ایجاد کرد.

البته فهرست مهمانان قدرتمند و لحظات غافلگیرکننده روی صحنه نمایش تنها راه‌هایی نیستند که توجه مردم را به هفته مد جلب کنند، بلکه ترفندهای جالب استراتژیک و برخی شلوغی‌ها نیز می‌توانند لحظات پربازدیدی برای این نمایش‌ها ایجاد کنند.

نمایش پرجمعیت شائو یانگ در پشت‌بام خانه آنا دلوی، کلاهبردار هنری و میلیاردر دروغین که دوران حصر خانگی را می‌گذراند، در روز دوشنبه (۱۱ سپتامبر)، یکی از نمایش‌های جنجالی هفته مد نیویورک بود که به همت کلی کوترون، روزنامه‌نگار، برگزار شد.

شب بعد از آن، یعنی سه‌شنبه شب، النا ولز، در انباری در ویلیامزبورگ یک آشفتگی واقعی را تصویر کرد، جایی که مدل‌هایی چون آلانا حدید لباس‌هایی به رنگ خنثی با لبه‌های دوخته‌نشده را در گودالی از گل و لای به نمایش گذاشتند. آن‌ها ابتدا در صفوف منظم روی صحنه آمدند، تا آخر نمایش که همه‌چیز تغییر کرد و با لذتی دیوانه‌وار شروع به نزاع کردند و یکدیگر را به میان لجن‌ها کشیدند. این نمایش بیانیه‌ای در مورد زنانگی بود، همانند آنچه این طراح در فصل گذشته انجام داد و جایزه شورای طراحان مد آمریکا را مانند سلاح در دست گرفته بود.

نمایش دیگری که شاید به بیانیه زنانگی تعبیر شود نمایش تانر فلچر بود که با مضمون یک مسابقه زیبایی برگزار شد و مدل‌ها در حالی که یک مفسر حقایق جالب «صلح جهانی» را می‌خواند، روی صحنه نمایش راه رفتند. آر بانی گابریل، دختر شایسته جهان، این نمایش را به پایان رساند.

از کمترین تا بیشترین

در طول هفته، طرح‌های غالب در اکثر نمایش‌ها، از کوچ و خایت (Khaite) تا جیسون وو (Jason Wu) و اکهاوس لاتا (Eckhaus Latta) شامل ژاکت‌های بلند و کت و شلوارهای سایز خیلی بزرگ با لباس‌های بدن‌نما و خیلی نازک بود. اما، در حالی که بسیاری از این برندها بیشتر از طیف‌های رنگی محدودی استفاده کردند، برخی نیز به سراغ طرح‌های بیشینه‌گرا (ماکسیمالیستی) رفتند.

کیم شویی، که شنبه‌ شب (۹ سپتامبر) مدل‌ها را با کرست‌هایی عشوه‌گر روی صحنه نمایش فرستاد، در پشت صحنه به سی‌ان‌ان گفت که برای افرادی طراحی می‌کند که وجوه شخصیتی زیادی دارند. شویی و هیلاری تیمور از کولینا استرادا از طریق مجموعه‌هایشان بیانیه‌های زنانه‌ای ارائه کردند. مجموعه کیم شویی تزیینات زیادی داشت که به گفته خودش اغلب اضافی در نظر گرفته می‌شوند. در مقابل، تیمور از بیان خلاقانه‌اش برای به چالش کشیدن هنجارها و کلیشه‌های پیرامون زنانگی و بیان اهمیت حقوق باروری و افراد تراجنسیتی استفاده می‌کند.

برای طراحان پیرو سبک پایداری، این فصل فرصتی برای کشف مواد جدید و راه‌های بازیابی مواد فراهم کرد. تیمور در ایمیلی به سی‌ان‌ان گفت که او استفاده از «وجئا» را- چرمی که از پوست انگور دورریز کارخانه‌های شراب‌سازی و پوسته ذرت ساخته شده است- آغاز کرده است.

در نمایش گابریلا هرست نیز از ضایعات چرمی که از تولید طرح‌های کیف دستی باقی مانده بود دوباره در تکه‌های روی لباس‌ها استفاده شد. در قطعات بافته شده نیز «پولک‌های بازیافتی» کار شده بود.

روز یکشنبه، «استودیو ۱۸۹»، برندی که روساریو داوسن و آبریما ارویاه برای ترویج مد آفریقا تاسیس کرده‌اند، در یک نمایش بعد از ظهر، منسوجات جالبی در برش‌های سنتی و معاصر ارائه کردند. در طول نمایش، این دو طراح تصویرهایی از صنعتگران آفریقایی ساکن در بورکینافاسو روی صحنه به نمایش گذاشتند تا به شناخته شدن آن‌ها کمک کنند.

داوسون در پشت صحنه به سی‌ان‌ان توضیح داد که همه‌چیز، پارچه‌های باتیک و ایندیگو و کنته، هنوز دست‌ساز است. او در ادامه افزود که این مردم در شرایط سیاسی سختی مثل انواع کودتاهای نظامی کار می‌کنند تا پارچه‌ها را به دست ما برسانند. به همین دلیل است که شادی و جسور و درخشان بودن بخشی بزرگی از آن‌هاست، زیرا ما می‌خواستیم مخالفتمان را با نابرابری‌ها نشان دهیم و می‌خواستیم آن را به نمایش بگذاریم.